Pachamama jako bluźniercza parodia Matki Bożej i dwa argumenty przeciwko żonatym księżom

Dzisiaj polecam dwa najnowsze z kilku moich krótkich tekstów opublikowanych ostatnio na portalu „Fronda”. Pierwszy dotyczy meksykańskiego księdza, który zwraca uwagę na ciekawe szczegóły związane z figurkami Pachamamy, który może nie wszyscy zauważyli, a mianowicie: że są one parodią Matki Bożej z Guadalupe. Przypomnijmy, że wizerunek Matki Bożej z Guadalupe zawiera symbolikę znajomą Indianom, ale używa ich do przekazania prawd wiary katolickiej. To jest zdaniem ks. Romero prawdziwa inkulturacja. Reszta w artykuliku „Meksykański ksiądz: Spaliłem Pachamamę i nie żałuję”.

Drugi tekścik przytacza dwa argumenty kardynała Camillo Ruini przeciwko wyświęcaniu żonatych księży dla rejonu Amazonki, co jest jednym z postulatów synodu amazońskiego. Nie wiem, czy są one najważniejsze pod względem teologicznym, ale z pewnością sensowne i w pełni się z nimi zgadzam. Więcej na ten temat tutaj: „Kard. Ruini: Papieżowi nie wolno zaakceptować viri probati”.

Comments

Premiera! Nowa książka w moim przekładzie!

S ą już egezmplarze autorskie "Świątobliwych zdrad". Książka, której autorką jest Martha Alegria Reichmann de Valladares, ukazała się nakładem Wydawnictwa AA w moim przekładzie. Rzecz smutna, bo mówiąca o korupcji na najwyższych szczeblach hierarchii watykańskiej, o skandalu homoseksualnym i jego kryciu oraz o przyjaźni ambasadora Hondurasu i jego rodziny z wysoko postawionym w hierarchii watykańskiej duchownym, który ostatecznie zostawił wdowę po amabasdorze i jego córki na lodzie po wkręceniu ich w szwindel finansowy...

BookTube: O feministkach i "Największych kłamstwach XXI wieku", czyli polski Wierchowieński łże jak pies

Jane Austen: Gigant literacki nie tylko wśród kobiet

Na portalu „Christianitas” opublikowano kolejny szkic Josepha Pearce’a w moim przekładzie. Tym razem autor w swoim krótkim, acz treściwym tekście pisze o Jane Austen i jej znaczeniu w literaturze nie tylko angielskiej. Auto uważa, że spokojnie „można wymienić ją jednym tchem z Tołstojem, Dostojewskim i Dickensem. Niewielu w istocie dorasta jej do pięt pod względem czystego blasku jej dzieła i przenikliwych głębi, które sonduje”. Autor pisze też o stosunku wielkiej angielskiej pisarki do Kościoła katolickiego „w czasie, kiedy antykatolicka bigoteria i sekciarstwo stanowiły standardowe stanowisko w kulturze angielskiej”. O tym wszystkim i więcej można przeczytać w szkicu „Geniusz Jane Austen” . Photo by Paolo Chiabrando on Unsplash

Jan J. Franczak

Search This Blog