Jan J. Franczak

Ostatnio mamy mały festiwal Josepha Pearce’a. Po obszernym wywiadzie na temat katolicyzmu Szekspira dla PCh24.pl, do którego lektury gorąco zachęcam, dla odmiany krótki szkic, w którym autor Pisarzy nawróconych staje w obronie „faceta w czerni”, czyli Hamleta. Dlaczego go broni, przed czym lub przed kim – o tym w można poczytać na portalu „Christianitas” w tekście „W obronie Hamleta” .

Kardynał Raymond Burke należy do tych duchownych, którzy nieustannie zwracają uwagę na to, jak bardzo istotny jest dostęp do sakramentów, a także Mszy świętej nawet w takich czasach, jak czas epidemii. Jeśli ludzie mogą chodzić do sklepów, by zakupić niezbędne do życia produkty, to tym bardziej powinni mieć dostęp do sakramentów świętych. Tymczasem w praktyce jest z tym różnie, choć są też duchowni, którzy wykazują się pomysłowością, by umożliwić ludziom zarówno dostęp do Mszy św., jak i sakramentu pokuty czy Komunii św. Podkreślanie zalet izolacji, która może przyczynić się do rozwoju życia duchownego, nie zmienia faktu, że brak sakramentów nie jest normalną rzeczą, a są one nam niezbędnie potrzebne do rozwoju zarówno życia duchowego, jak i zbawienia. Więcej na ten temat w artykuliku „Kardynał Burke: Brak sakramentów jest niedopuszczalny” na portalu PCh24.pl .

Na portalu PCh24.pl opublikowano mój wywiad z Josephem Pearcem na temat katolicyzmu Szekspira. Rozmowa jest dość długa, ale zapewniam, że warta lektury. To jedynie dotknięcie tego fascynującego tematu. Tak naprawdę można by zrobić o katolicyzmie Barda wywiad-rzekę, który obejmowałby zarówno całe życie autora Króla Leara , jak i interpretację jego poszczególnych dzieł „oczami Szekspira” (jak zatytułowana jest jedna z książek Pearce’a). Tutaj jest zaledwie szkic takiej rozmowy – postanowiłem bowiem oprócz wątków biograficznych przywołać w niej choćby pobieżnie zarówno Króla Leara , Hamleta , Romeo i Julię , jak i jedną z najbardziej opacznie interpretowanych sztuk, jaką jest Kupiec wenecki . W wywiadzie poruszyłem także temat rzekomego homoseksualizmu barda ze Stratfordu. Pearce miażdży współczesne interpretacje, które doszukują się aluzji do homoseksualizmu m.in. w sonetach. W czasie kwarantanny nie powinno chyba być problemu ze znalezieniem czasu na przeczytanie całości. Na

Na portalu PCh24.pl w Niedzielę Wielkanocną ukazał się ładny tekst Josepha Pearce’a o „Światłości, która w ciemności świeci”. Nie są to jedynie teoretyczne rozważania. Sporo tu z własnego doświadczenia i przeżycia prawdy słów Ewangelii. Pearce pisze m.in.: „Dzisiaj, gdy kultura śmierci trzyma się desperacko swoich wyborów samobójczego stylu życia, chwytając się kurczowo nicości, w którą wierzy i wpadając beznadziejnie i bezradnie w swoją własną zdezintegrowaną otchłań, Światłość nie przestaje świecić w ciemności, tak jak robiła to zawsze. I wciąż ciemność jej nie ogarnia. Wciąż odrzuca Światłość. Skazani na zgubę rzecznicy ciemności głoszą śmierć Boga właśnie wówczas, gdy sami umierają. Ich szyderczy śmiech pogardy jest szyderczym śmiechem cynika, który nienawidzi Boga i w którego nie wierzy. Jest to odrzucenie życia przez tych, którzy zapomnieli, jak żyć. Zawsze tak było”. Całość rozważań wielkanocnych Pearce’a pt. „Tradycyjna liturgia wielkanocna i Światłość, która

Wokół pandemia, poczucie zagrożenia, niepokój o bliskich. Temat koronawirusa zdominował więc media. Dlatego też i w moich króciutkich tekstach informacyjnych na portalu „Fronda” nie brak i tej tematyki. Brytyjski obrońca życia John Smeaton uważa, że obecna epidemia to kara za grzech m.in. zabijania nienarodzonych dzieci. Smeaton zwraca też uwagę na inne przewinienia nie tylko wśród ludzi świeckich, ale także w samym Kościele. O tym w tekście: „Brytyjski pro-lifer: koronawirus to kara za grzech aborcji” . Temat aborcji w Wielkiej Brytanii to niestety jeden z głównych w ostatnich dniach i to mimo zarazy. Jeśli więc John Smeaton ma rację, to z pewnością jego ojczyzna jeszcze wiele ucierpi. Oto bowiem rząd Wielkiej Brytanii najpierw oznajmił, że kobiety będą mogły dokonać morderstwa swojego nienarodzonego dziecka w domu z powodu koronawirusa, by się niepotrzebnie nie narażać, potem komunikat o tym odwołano, informując, że pojawił się omyłkowo. Teraz jednak okazuje się, że nie

Portal „Christianitas” opublikował moje najnowsze tłumaczenie eseju Josepha Pearce’a. Tym razem Pearce pisze o Aleksandrze Sołżenicynie. Możemy w nim przeczytać m.in.: „Pośród tej marksistowskiej zawieruchy urodziło się dziecko. Miało na imię Aleksander Sołżenicyn. Było w dużej mierze takie, jak każde inne dziecko rewolucji. Przeszło pranie mózgu z pomocą programu „edukacyjnego” Człowieka-Maszyny i stało się klonem systemu. Sołżenicyn walczył za Maszynę w czasie II wojny światowej, ubóstwiając Stalina, samozwańczego Człowieka ze stali, który był Panem Maszyny, i stał się świadkiem gwałcenia i plądrowania Prus jako części zemsty na Niemcach, dokonanej przez żądnego krwi Człowieka ze stali. Wówczas popełnił herezję krytykując Człowieka ze stali w liście do przyjaciela. Zadenuncjowany jako ten, który bluźni przeciw Człowiekowi, został posłany do więzienia, gdzie stracił wiarę w Człowieka Wszechmogącego i gdzie odkrył po raz pierwszy wygnanego Boga”. Całość szkicu „Sołżenicyn