Jan J. Franczak

Warto sięgnąć po najnowszy numer "Toposu", do którego dołączony jest tomik Jana Polkowskiego "Rozmowy z Brechtem i inne wiersze". Szczególnie dla tego tomiku warto wydać parę groszy, choć i sam dwumiesięcznik jest warty lektury. W nim również można znaleźć szkic Ireneusza Staronia "Droga ku upokorzeniu końca" o tym zbiorku wierszy Polkowskiego, jak i tekst Adriana Glenia "Krytyka towarzysząca - ginący gatunek", który zawiera refleksje o książce Józefa Marii Ruszara "Na ziemi i w niebie", poświęconej właśnie twórczości autora "Drzew". Jeśli chodzi o najnowszy tomik Polkowskiego, to wydaje mi się on być najłatwiejszym w odbiorze z jego wszystkich dotychczasowych zbiorów poezji. Warto tę jego część, która jest tytułowymi "Rozmowami z Brechtem", czytać mając pod rękę zbiór wierszy niemieckiego twórcy. Być może ta "łatwość" wynika z wyboru poety, z którym autor "Drzew" rozmawia tym razem, czy też polem

Książka Gabriele Kuby "Porzucone pokolenie. Ofiary rewolucji seksualnej", wydana nakładem Wydawnictwa AA, jest zdecydowanie politycznie niepoprawna. Nawrócona na katolicyzm niemiecka socjolog analizuje różne dziedziny życia i przemiany, jakie w nich zaszły, które uderzają w rodzinę, dobro dziecka i generalnie możliwość pełni życia, realizacji danego nam od Boga daru i potencjału. Swoje rozważania popiera badaniami naukowymi, statystykami i faktami. Przyzwyczailiśmy się tak bardzo do życia w antykulturze, w świecie, który promuje to, co niszczy człowieka, że nawet nie potrafimy już dostrzec absurdalności i niszczycielskiej siły zmian wprowadzanych w naszych społeczeństwach po rewolucji seksualnej. Wiele z nich akceptujemy jako dobre dla człowieka, a także ogólnie dla rodziny i wychowywanych w nich dzieci, choć przecież pojęcie samej rodziny zostaje perfidnie wypaczone. Kuby pisze nie tylko o dobru dziecka, znaczeniu, jakie ma małżeństwo, ale także o tym, czy kobieta faktycznie

"Sybir. Dzieje polskich zesłańców XVIII-XIX w." Marka Klecela to kolejna publikacja Wydawnictwa Biały Kruk (jak zwykle pięknie ilustrowana), która powinna się znaleźć na półkach polskich domów. Rzecz dla miłośników zarówno historii, jak i literatury. Ta świetnie i klarowanie napisana książka, w zajmujący sposób opisuje dzieje pokoleń polskich zesłańców od czasów jeszcze Konfederacji Barskiej po I wojnę światową. Z pewnością dla wielu czytelników będzie ona odkryciem niesamowitych postaci, takich jak np. Maurycy Beniowski (notabene, kiedy powstanie jakiś pełnometrażowy, zrobiony z rozmachem film lub serial o przygodach tego króla Madagaskaru?), brygadier Józef Kopeć, Adolf Januszkiewicz, ks. Jan Sierociński, polscy naukowcy, którzy zesłani na Syberię jednocześnie przyczynili się do naukowych badań tego rejonu, Wacław Sieroszewski i wielu innych, zarówno tych nieznanych, mniej znanych lub słynnych postaci historycznych. Choć publikacja liczy sobie prawie sześćset stron, trudno

  "Szczęście i kontemplacja" Josefa Piepera, niemieckiego filozofa katolickiego, w tłumaczeniu o. Wiesława Szymona OP, to dziełko, na które w naszych czasach szczególnie warto zwrócić uwagę. Pisane prostym, klarownym językiem (co wcale nie oznacza, że samo zagadnienie jest łatwe), ukazało się nakładem Wydawnictwa W drodze. Autor, sięgając do myśli zarówno starożytnych mędrców, jak i św. Tomasza z Akwinu przede wszystkim, przekonuje o potrzebie kontemplacji, która jest największym szczęściem człowieka. W czasach, gdy władza, pieniądze, a także tzw. "rzeczywistość wirtualna" pochłaniają człowieka bez reszty do tego stopnia, że przestaje widzieć świat dookoła, to myśl wręcz rewolucyjna i wywrotowa. Wielu przecież w pieniądzu, dobrach stworzonych czy we władzy postrzega szansę na osiągnięcie pełni (a przynajmniej znacznej część) szczęścia). Ignoruje przez to tak oczywiste fakty, że spora część tych najmożniejszych i najpotężniejszych ludzi wcale szczęśliwa nie jest (cho

"Tytani wojny" Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol, to pasjonująca lektura o niezwykłych ludziach działających w czasie II wojny światowej na rzecz Polski, którzy nie walczyli z bronią w ręku. Są tu historie naprawdę dramatyczne, tragiczne, ale jednocześnie niesamowite: Mamy np. obrazy potwornej, zbrodniczej działalności Niemców, którzy dążyli do eksterminacji Polaków, co utrwalił w swoich rysunkach i obrazach Mieczysław Kościelniak czy w swoich spisanych wspomnieniach Anna Jachnina, prawdziwa autorka wojennego szlagieru "Siekiera, motyka...". Mamy tu też np. historie jak z filmu sensacyjnego z czasów II wojny światowej, tak niesamowite jak przypadki Antoniego Kocjana czy Klementyny Mańkowskiej. Notabene, gdybym czytał o tym powieść, traktowałbym ją jako dzieło czysto fikcyjne, wytwór wyobraźni, coś na kształt polskiego Jamesa Bonda. Ale w książce czysto historycznej i tak czyta się o działalności Mańkowskiej czy Kocjana z niedowierzaniem - tak niesamowite, budzące dreszc

Na stronie Wydawnictwa Benedyktynów Tyniec jest już zapowiedź "Samotnej pani z Dulwich" Maurice'a Baringa w moim przekładzie. Książka ukazuje się w ramach Biblioteki Christianitas. Mam nadzieję, że wkrótce ten piękny utwór będzie można już nabyć i przeczytać wreszcie po polsku. A tymczasem można zobaczyć okładkę, która moim zdaniem jest po prostu piękna i przeczytać opis oraz fragment samego utworu. Szczegóły na stronie wydawnictwa Tyniec:  Samotna pani z Dulwich (tyniec.com.pl)

BookTube na końcu "Kultywatora".

Już dzisiaj o 20.00 na rumble.com, a a niedzielę o 8.00 na YouTube najnowszy odcinek "Mówiąc krótko", a w nim rozmowa z Michałem Gołębiowskim, autorem debiutanckiej powieści "Dalej tylko pola", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Dębogóra. Zapraszam do oglądania!

To zabawny zwrot akcji: Nie wiedziałem, że "Kultywator" wyjątkowo będzie miał premierę w czwartek, a oto w nim rozmowa z facetem, który kiedyś mnie zablokował na Twitterze (obecnym X) z zupełnie mi nieznanych powodów. Nie wiem, jak się czuje z tym, że po tej rozmowie z nim jest mój BookTube. Nie wiem też do tej pory, o co mu chodziło, bo rzecz jasna nie udało mi się uzyskać wyjaśnienia. Zdaje się, że ośmieliłem się po prostu wyrazić odmienną opinię od jego zdania, a był wówczas baaardzo pro-PiS-owski. Swoje zdanie wyraziłem w sposób zresztą dość łagodny, w przeciwieństwie do niektórych komentatorów. I co on teraz zrobi? Chyba powinien mnie zablokować jakoś na końcu albo poprosić redakcję PCh24TV o wycięcie mojego kawałka?